| LIMITED EDITION: | 1/1 | |
| Titel: | India | |
| Materiaal: | ceramic | |
| Formaat: | 47x35x10 | |
| Aanschafprijs: | € 535,00 | |
EN
Kitty van der Linden (1957) Dutch Artist
‘I love making fire, but only the result counts.’
As long as Kitty can recollect, she was drawing. Behind her school desk she dreamed away,
re ecting and sketching ideas and contours in her notebook. Young as she was, she knew she would become a fashion designer. But the nuns prevented her from doing so.
‘I was about sixteen years old when I came into contact with clay. A few years later I learned all the heating techno- logy from the well known ceramist Joop Cock. I wanted to make a living of being a ceramist myself, but my mother said: ‘You can’t even earn your daily bread as an artist’, so I took a course becoming a secretary and got an of ce job. It didn’t make me happy at all. And I went on sculpting in clay.’
Much, much later I visited Gaudi’s famous Casa Mila?. On the roof, known as the ‘Jardin de los Gauerreros’ – which means the garden of the warriors – I was mesmerized by the shapes of the chimneys.
This resulted in my rst helmet, after which several variants followed. Thanks to the Japanese heating techniques Raku I obtain the unique craquelure by re and smoke. Every time, even for me, it’s a surprise what the effect of the colouring will be. It feels like an archeological excavation: you are pleasantly surprised by what you encounter.’
Kitty travelled a lot around the world. Her inspiration for her masks comes from Asia and time and time again out of her imagination: ‘When I start making a new mask, I cannot predict the outcome. I just let things happen.’
It’s her imaginative power: ‘I have this old Indian wedding chest. I can endlessly speculate: who’s was it?
What become of her, the bride? If there is a story to it, it’s good for me!’
NL
Kitty van der Linden (1957)
‘Ik hou van vuurtjes stoken, maar alleen om het resultaat.’
Zo lang Kitty zich kan herinneren, was ze aan het tekenen. In de schoolbanken droomde ze weg, al schetsend in haar schriftje. Als jong meisje wist ze: ik wil mode-ontwerpster worden. Maar de nonnen staken daar een stokje voor.
‘Ik was een jaar of zestien toen ik aanraking kwam met klei. Een paar jaar later leerde ik alle stooktechnieken bij de bekende keramist Joop Cock. Ik wilde er mijn werk van maken, maar mijn moeder zei: ‘Als kunstenaar kun je geen droog brood verdienen’, en zo ging ik naar Schoevers en kreeg een baantje op kantoor. Gelukkig werd ik er niet van. En ik blééf boetseren.
Later, veel later, bezocht ik in Barcelona het beroemde Casa Milá van Gaudi. Op het dak, de Jardin de los Gauerreros genoemd, wat de ‘tuin van de krijgslieden’ betekent, raakte ik gebiologeerd door de vormen van de schoorstenen. Het resulteerde in mijn eerste helm, waarna meer exemplaren volgden. Met de Japanse stooktechniek Raku verkrijg ik door vuur en rook unieke craquelépatronen. En telkens is het voor mij een verrassing hoe het uitpakt met de kleuren. Het voelt als bij een opgraving: helemaal blij verrast met wat je aantreft.’
‘De inspiratie voor mijn helmen komt van Gaudi’s ‘tuin van de krijgslieden’’
Kitty reisde ook naar India en Sri Lanka, waar haar inspiratie voor haar maskers vandaan komt. Wel komen ze telkens voort uit haar fantasie: ‘Als ik begin, weet ik zelf nog niet hoe ze worden. Ik laat het gebeuren.’ Kitty’s verbeeldingskracht is groot: ‘Ik heb een oude bruidskist uit India. Dan denk ik, van wie is-ie geweest? Wat is er met haar gebeurd? Als er ergens een verhaal aan vastzit, is het voor mij helemaal goed.’
Het duurt nog even voor het zover is, maar Kitty is gevraagd voor een solo-expositie in de bekende gallery Artifact in New York, vlak naast het geplande Andy Warholmuseum.
